First days in Africa
Blijf op de hoogte en volg Noraly
27 Juli 2014 | Zuid-Afrika, Port Elizabeth
Mn eerste blog, vanuit Zuid-Afrika! Laat ik maar gewoon bij het begin beginnen: Donderdagmiddag kwam ik aan in Port Elisabeth. Daar werd ik opgehaald door Jacco. De Afrikaanse gewoonte is dat tijd er allemaal niet zo toe doet, maar gelukkig was hij na zo’n lange vlucht netjes op tijd. Toen we naar de auto liepen werd ik meteen weer herinnerd aan het feit dat ze hier aan de linker kant rijden: het stuur zat aan de ‘verkeerde’ kant. Hij heeft me afgezet bij één van de twee huizen van de organisatie (ook in de stad PE). Het huis ziet er uit als een studentenhuis, maar dan met tralies voor de ramen en deuren en een hekwerk om het huis voor de veiligheid en tegen inbraak. Er was niemand thuis, dus ik zat een beetje te wachten tot mijn huisgenootjes voor de komende 4weken thuiskwamen. Na zo’n 2uur bleek dat iedereen zat te wachten op mij in het andere huis. Daar was een leuk welkom, want we gingen meteen met z’n allen uiteten. Dit zal nog wel vaker gebeuren, uiteten kost zo’n 120 Rand (omgerekend € 8,50). Na het eten wordt gevraagd of je nog een doggybag mee wil met de restjes eten. Iets wat in Nederland niet gebeurt, maar wel goed is. Nu konden we het eten weggeven aan een bedelaar.
Afgezien van de townshiptour op vrijdagmiddag heb ik tot nu toe vooral de westerse kant van Zuid-Afrika gezien. Marieke woont al 13 jaar in ZA en heeft een lange tijd als vrijwilliger in de townships gewoond. Ze kwam me ophalen voor een rondleiding met de auto. Meer dan twee uur lang heeft ze hier van alles over verteld. Ik had verwacht alleen maar huizen van golfplaten te zien, die waren er ook, maar er waren ook grotere huizen van steen. Er kan dus in een wijk veel contrast zijn tussen relatief rijke mensen en arme mensen. Marieke legde uit hoe je de mensen hier begroet: je steekt je duim om, lacht vriendelijk en je roept nog wat woorden die ik niet kon verstaan. Het voelde een beetje popi-jopi om naar iedereen vanuit de auto me duim op te steken, maar Marieke zei dat het juist goed was omdat je hiermee laat zien dat je respect hebt voor de mensen en omdat het weer een beetje de kloof overbrugt tussen de blanken en de zwarten of kleurlingen. Het was heel leuk om te zien dat sommigen er zo blij van werden, echt heel leuk dat ze om zoiets simpels al een grote glimlach op hun gezicht kregen. Sommigen hielden ons zelf aan om te zeggen hoe leuk ze het wel niet vonden om ons blanken hier te zien. Dat had ik echt niet verwacht, ik dacht dat ze er niet van gediend zouden zijn dat we alleen maar even kwamen kijken. We zijn ook langs wat braais gereden. Er waren er meerdere in één straat, maar wel met ieder z’n eigen soort vlees. Sommige kippen zaten nog levend in een boodschappenkar terwijl al wat andere kippen geslacht werden of al op de braai lagen. Het was dus echt vers vlees. Ook heeft Marieke met mij langs een begraafplaats gereden. Hier zijn ook duidelijke verschillen tussen arm en rijk te zien vanwege de verschillende grafstenen: sommige zijn gemaakt van enorme stenen terwijl andere handgemaakte kruisjes van afvalhout zijn. Alhoewel sommige armen zich (nog) verder in de schulden zouden steken om te laten zien dat ze ‘wel geld hebben’. Op de hoofdwegen rijden taxichauffeurs trouwens echt als idioten. Ze dringen overal hun auto voor en met invoegen kijken ze amper om . Dit komt omdat ze aan het begin van de dag de auto huren voor een groot bedrag (zo’n 1000 Rand geloof ik), dat ze aan het eind van de dag natuurlijk minimaal terug verdiend willen hebben plus nog wat extra’s als inkomen. Je kunt overal in- en uitstappen en toeterend en schreeuwend laten ze weten waar ze heen gaan.
Die middag hadden we ook de vrijdagmiddagborrel. Dit keer zaten we bij Havanas, een strandtentje met een mooi uitzicht op zee. ’s Avond ben ik nog met een huisgenootje naar een gamehall en casino geweest. Allemaal weer heel westers, maar gelukkig ook nog wat gedronken in een lokale bar waar een karaoke avond was. Er zat zeker wel wat talent bij, maar lang niet allemaal haha. Het was erg druk hier, omdat het vrijdag was en dus payday. De lonen van een week werken worden in korte tijd weer uitgegeven. We zijn aan de praat geraakt met een leuke groep Afrikaanse mensen. Aan het eind van de avond nodigden ze ons uit voor een braai op het strand zaterdag en nog een ander feestje halverwege augustus. Uiteindelijk is de braai niet meer doorgegaan, maar we hebben in ieder geval een leuke avond gehad.
Zaterdag niet heel veel gedaan en vandaag naar een klein lokaal marktje geweest. Ze verkopen veel van hetzelfde, armbandjes, schilderijen en aardewerk. Ik zou graag wat meer willen zien van de omgeving, maar je kunt hier niet zomaar overal alleen naartoe helaas. Maargoed, het gaat hier dus goed zoals jullie vast wel gemerkt hebben :) En hopelijk kan ik vanaf maandag of dinsdag eindelijk aan de slag bij m’n project!
Liefs Noraly
Afgezien van de townshiptour op vrijdagmiddag heb ik tot nu toe vooral de westerse kant van Zuid-Afrika gezien. Marieke woont al 13 jaar in ZA en heeft een lange tijd als vrijwilliger in de townships gewoond. Ze kwam me ophalen voor een rondleiding met de auto. Meer dan twee uur lang heeft ze hier van alles over verteld. Ik had verwacht alleen maar huizen van golfplaten te zien, die waren er ook, maar er waren ook grotere huizen van steen. Er kan dus in een wijk veel contrast zijn tussen relatief rijke mensen en arme mensen. Marieke legde uit hoe je de mensen hier begroet: je steekt je duim om, lacht vriendelijk en je roept nog wat woorden die ik niet kon verstaan. Het voelde een beetje popi-jopi om naar iedereen vanuit de auto me duim op te steken, maar Marieke zei dat het juist goed was omdat je hiermee laat zien dat je respect hebt voor de mensen en omdat het weer een beetje de kloof overbrugt tussen de blanken en de zwarten of kleurlingen. Het was heel leuk om te zien dat sommigen er zo blij van werden, echt heel leuk dat ze om zoiets simpels al een grote glimlach op hun gezicht kregen. Sommigen hielden ons zelf aan om te zeggen hoe leuk ze het wel niet vonden om ons blanken hier te zien. Dat had ik echt niet verwacht, ik dacht dat ze er niet van gediend zouden zijn dat we alleen maar even kwamen kijken. We zijn ook langs wat braais gereden. Er waren er meerdere in één straat, maar wel met ieder z’n eigen soort vlees. Sommige kippen zaten nog levend in een boodschappenkar terwijl al wat andere kippen geslacht werden of al op de braai lagen. Het was dus echt vers vlees. Ook heeft Marieke met mij langs een begraafplaats gereden. Hier zijn ook duidelijke verschillen tussen arm en rijk te zien vanwege de verschillende grafstenen: sommige zijn gemaakt van enorme stenen terwijl andere handgemaakte kruisjes van afvalhout zijn. Alhoewel sommige armen zich (nog) verder in de schulden zouden steken om te laten zien dat ze ‘wel geld hebben’. Op de hoofdwegen rijden taxichauffeurs trouwens echt als idioten. Ze dringen overal hun auto voor en met invoegen kijken ze amper om . Dit komt omdat ze aan het begin van de dag de auto huren voor een groot bedrag (zo’n 1000 Rand geloof ik), dat ze aan het eind van de dag natuurlijk minimaal terug verdiend willen hebben plus nog wat extra’s als inkomen. Je kunt overal in- en uitstappen en toeterend en schreeuwend laten ze weten waar ze heen gaan.
Die middag hadden we ook de vrijdagmiddagborrel. Dit keer zaten we bij Havanas, een strandtentje met een mooi uitzicht op zee. ’s Avond ben ik nog met een huisgenootje naar een gamehall en casino geweest. Allemaal weer heel westers, maar gelukkig ook nog wat gedronken in een lokale bar waar een karaoke avond was. Er zat zeker wel wat talent bij, maar lang niet allemaal haha. Het was erg druk hier, omdat het vrijdag was en dus payday. De lonen van een week werken worden in korte tijd weer uitgegeven. We zijn aan de praat geraakt met een leuke groep Afrikaanse mensen. Aan het eind van de avond nodigden ze ons uit voor een braai op het strand zaterdag en nog een ander feestje halverwege augustus. Uiteindelijk is de braai niet meer doorgegaan, maar we hebben in ieder geval een leuke avond gehad.
Zaterdag niet heel veel gedaan en vandaag naar een klein lokaal marktje geweest. Ze verkopen veel van hetzelfde, armbandjes, schilderijen en aardewerk. Ik zou graag wat meer willen zien van de omgeving, maar je kunt hier niet zomaar overal alleen naartoe helaas. Maargoed, het gaat hier dus goed zoals jullie vast wel gemerkt hebben :) En hopelijk kan ik vanaf maandag of dinsdag eindelijk aan de slag bij m’n project!
Liefs Noraly
-
29 Juli 2014 - 14:49
Karin:
Lieve Noor
Tof om je verslag te lezen! Dank je wel.
Houd je taai, geniet en leef met volle teugen in het mooie Zuid Afrika.
liefs van mij -
29 Juli 2014 - 22:23
Marina Van Der Wal:
Hoi Noor,
Leuk om je te volgen op je blog. Heel veel succes en natuurlijk veel plezier.....
Groeten ook van Robert -
30 Juli 2014 - 05:34
Judith:
Hoi Noraly,
Leuk om je blog te lezen!
Geniet er lekker van en ik ben benieuwd naar het vervolg!
groet, Judith -
30 Juli 2014 - 21:16
T,Adrie:
Wat leuk dat ik jou zo kan volgen en een beetje op de hoogte blijf! Dikke kus A3 -
31 Juli 2014 - 16:31
Oma:
Heb je dat leuke winkelcentrum aan het water al ontdekt?
Groetjes van opa en oma -
01 Augustus 2014 - 14:57
Noraly Duizer:
Hoi opa en oma! Ja volgens mij wel, als jullie het winkelcentrum bedoelen met de game hall en het casino. Erg mooi 's avonds! We zijn ook naar het winkelcentrum Walmers geweest, maar dat vond ik niet zo heel bijzonder. Beetje dezelfde dingen als in Nederland. Van het weekend gaan we waarschijnlijk met de auto wat verder het land in, naar valley of desolation, schijnt dat je daar een heel mooi uitzicht hebt xx -
20 Augustus 2014 - 12:31
Opa En Oma:
Hoi Noraly,
Leuk dat je zo geniet van dit land. Wij hebben daar ook bijzonder van genoten en zou er zo weer heen willen. Van harte gefeliciteerd met je 22e verjaardag en maak er een mooi dag van.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
